Vogezen 2014 Dag 1
Op de dag des heren 22 mei vertrokken 6 Berggeiten richting het Vogezengebergte. Omstreeks de middag kwamen Jolle, Butcher, Wouter, Koen, Kurre en mezelf aan bij het basiskamp, La Maison de la Cleurie. Alle voortekenen zagen er goed uit: zon, goed wegdek, perfecte accommodatie en vooral een topgezelschap.
Na het installeren en aantrekken van de koerskledij vertrokken we voor een rit van 90km en 1500htm. Helaas hadden de weergoden iets anders in petto voor ons Berggeiten. Na 500m in de rit begon het lichtjes te regenen. Enkele waterdruppels gingen ons niet tegenhouden dus werd er een lekker tempo aangehouden. Aan het begin van de Col de la Schlucht brak evenwel de hel los: de hemelsluizen gingen open!! Dit ging ons niet tegenhouden. Iedereen koos zijn tempo en fluks begonnen we aan de beklimming van de Schlucht. Dit enthousiasme werd door de weergoden niet gesmaakt. Nog meer regen en tegenwind daalde op ons neder. De gesprekken vielen stil en werd er nog enkel moedig op de trappers geduwd. De groep versplinterde in verschillende delen en iedereen begon nu te klimmen op eigen tempo. Na verloop van tijd werd de top door iedereen bereikt. De schade was evenwel groot: iedereen was doornat en verkleumd. Bij het aanvullen van de nodige suikers besloten we om de rit in te korten en terug te keren richting huisbasis.
Tijdens de afdeling vloekte iedereen niet alleen van de kou en de regen maar ook omwille van het feit dat de remmen door het onweder geen grip mee hadden op de velgen. Het afdalen werd nu nog gevaarlijker. Iedereen begon nu nog geconcentreerder te dalen. Lijnen werden nu nog bewuster gekozen. Ondanks de koude tegenwind en regen in ons gezicht haalde iedereen heeldhuids het einde van de afdaling.
De laatste 10km richting de huisbasis werden nu snel afgemaald. De kou en regen begonnen nu hun tol te eisen. Er werd met de handen geschud om er terug bloed in te krijgen. Geen woord wisselden we nu nog. Doorgereden werd er. Bij aankomst verzamelden we doorweekt rond de keukentafel en werd er over deze epische rit nagepraat. Humor en enthousiasme zorgden voor menig (bulder)lach en verdreef het bibberen van de kou. Na het douchen en opwarmen werd het strijdplan voor morgen opgesteld. Even was er paniek omdat de nodige IT-infrastructuren (den draad) dienst weigerden maar ook dit werd gefikst. Morgen staan er 100km en 2200htm op het programma. Hopelijk geven de weergoden ook thuis. En indien niet: humor en enthousiame zullen dan de wapens zijn.