Mont Ventoux Stage 2010

Bij deze het langverwachte verslag van onze vierdaagse stage op de Mont Ventoux tijdens het Hemelvaartweekend in mei 2010:

Dag 1 : Woensdag
==============
Het grootste deel van de dappere helden vertrok op woensdagochtend. Mille en Anneleen bevolkten de Alfa met enkele fietsen en bagage. Joeri, Dessel, de jongste Verstrepen en Le Secrétaire vertrokken met de Black Arrow op hetzelfde tijdstip.

Gelukkig kwamen we de Alfa reeds tegen op de expresweg, want den Beamer van de Secrétaire kon al die flessen drank niet herbergen waardoor er onmiddellijk een valies met kledij moest overgeladen worden. Colpie, later ook bekend geworden als Coppi (dixit Vicske), en Kurre vertrokken enkele uurtjes later met de rest van de fietsen.

Rond de noen zijn we dan iets gaan eten, alwaar Joeri en ondergetekende direct een fleske Vino tinto hebben genuttigd, met als resultaat dat den Buffel de rest van de weg mocht rijden.

Rond half vijf zijn de eersten toegekomen en werden er inkopen gedaan om de hongerige en dorstige berggeiten te bevoorraden. Iets later kwamen dan ook Coppi en Kurre toe. Het was ook meegenomen dat Anneleen de lokale wijnboer kende, waar we direct een portie konden inslaan om de volgende dagen door te geraken.

’s Avonds zijn we dan nog op restaurant gegaan (waar Mille zijn parkeerkunsten toonde) en er onmiddellijk zware plannen werden gesmeed voor de volgende dagen.
De avond werd afgesloten met het nodige gerstenat en vin rouge, zodat iedereen toch met een minimum aan kater aan de beklimming mocht beginnen op donderdag.

Dag 2 : Donderdag
==============
Na een serieus ontbijt besloten Dessel en de Jongste om hun doel te gaan bereiken. Onder het alziend oog van den entraineur van C-team, werd er aangezet naar de voet van Sault. Zowel Dessel als den Buffel waren serieus zenuwachtig, wat nadien onnodig bleek.
Zonder al te veel noemenswaardige problemen zijn deze twee Chamois aan Chalet Reynard geraakt, waar ze dan een Leffe Ambrée konden nuttigen => Mission accomplished

Ook de mystery guest heeft z’n doel met verve bereikt, door al lopend van Malaucene naar de top te gaan en dit op 3u36. Respect !

Het B-team, bestaande uit Mille en Jolle en aangevoerd door een kopman van het A-team (Coppi), gingen een “kleine opwarmingstocht” doen (dixit Coppi). Deze tocht ging van Malaucène naar Sault en zo tot aan Chalet Reynard waar er toen 60km en 1900 hoogtemeters op de Polar stonden. Le Secrétaire was inderdaad opgewarmd.

Toen konden we ook al merken dat het weer niet was wat er van kon verwacht worden. Temperaturen die amper 3° haalden en mist, veel mist.

Toen we terug thuiskwamen konden we dan de zeer lekkere Spagetti Bolo proeven die Anneleen en Emilio hadden klaargemaakt. Een aanrader, zeker in combinatie met een vatje druivensap.

Zoals te verwachten werden er weer zware en sappige verhalen verteld rond het kampvuur met als “top of the bill” Mille die een glas rode wijn verspilde door dit te ledigen op de Webmaster z’n laptop. Gelukkig is dat beestje meer gewend en heeft het de avond en weekend overleefd.

Dag 3 : Vrijdag
===========
Des morgens om halfnegen (een half uur te laat volgens Coppi) zijn Coppi en Kurre vertrokken voor hun Cinglé des Ventoux. Dit houdt in dat ze op 1 dag de 3 kanten moeten beklimmen (Bedoin, Maulaucene en Sault) De Volgorde is vrij te kiezen.

Een tweetal uur later is het B-team dan ook vertrokken voor hun duosprong. Zij gaan de klim van Maulaucene en Sault doen. Stijn, Dessel, Joeri en Anneleen waren de bevoorraders voor beide teams. Zonder hun hulp was dit allemaal niet gelukt, waarvoor nogmaals dank !

Mille en ikzelf zijn na een tweetal uurtjes (voor mij 2u10) op de top gearriveerd, waar het bijna aan ’t vriezen was. Iets later kwam Mille ook boven en Colpie had toen net de kant van Bédoin bedwongen. Niet veel later kwam dan ook Kurre boven. Met z’n vieren zijn we dan naar Sault afgedaald om de laatste klim van de dag te doen.

De laatste kilometer van Chalet Reynard naar de top moet zowat de zwaarste kilometer uit m’n leven geweest zijn. Aangezien er veel te veel mist was hebben Mille en ik besloten om met de auto de afdaling te doen.

Aangekomen aan het huisje, was er een BBQ voorbereid door de twee kopmannen. Zij hadden ook Vicske meegebracht, later ook bekend geworden als “il fenomeno”. Na het zeer aangename en uiterst lekkere avond diner, haalde Butcher dan z’n pokersetje boven waar we hebben gezien waarom Mille de penningmeester is : altijd maar moeten bijkopen …

Stekke begon het gerstenat en vino tinto al zeer goed te voelen, deze koolhydraten zouden ze hem al niet meer afnemen.

Aangezien Le Secrétaire daags nadien niet moest fietsen en ook bevoorrader was, besloot ook hij om zich volledig het licht uit te drinken (ook gelukt).
De rest van deze avond is een beetje wazig, dus meer kan ik hier niet meer over schrijven.

Dag 4 : Zaterdag
============
Stekke en Butcher vertrokken rond halftien voor hun missie. Dessel, Het Fenomeen en ikzelf waren de eerste bevoorraders. Kurre en Stijn zouden nadien inpikken. Er stond heel veel wind, de mistral was voorspeld en maakte het nog extra zwaar.

Na een uur en 40 minuten kwamen de VGT’s boven, Stekke voorspelde hier reeds een offday. Met een kater en “de ziekte” is het bijna onmogelijk om deze Cinglé te volbrengen.

Vanaf de voet in Bédoin begon het op te vallen dat de Président niet zijn normale niveau haalde. Schokschouderend en een versnelling te groot draaiend werd het duidelijk dat het niet zijn dag was. Na een elftal kilometer heeft hij dan opgegeven. Butcher had superbenen en vond het zelfs nodig om tijdens deze beklimming te poseren met een Stella : VDB is er niks tegen !

Na de laatste klim vanuit Sault werd het weer erger en erger. Na Kris werd de berg afgesloten en de wind was zo erg dat hij zelfs voet aan grond moest zetten, zelden gezien die barre weersomstandigheden. Ook hebben we een Afrikaanse medemens moeten laten schuilen in de voiture, om maar te kenmerken wat een storm er was.

Butcher was nu ook een officiële cinglé : Mission Accomplished !

’s Avonds nog eens de grill laten gloeien en verder geklepperd als nooit voorheen … vreugde en teleurstelling na deze zaterdag.

Dag 5 : Zondag
===========
Er stond nog een ritje gepland, Bédoin zou nogmaals bedwongen worden door de meeste berggeiten. Le Secrétaire zat nu ook met een kater en “de ziekte” en zou moeten passen. Stekke ging van Malaucène naar Sault fietsen, Coppi, Mille en Kurre gingen Bédoin oprijden. Butcher ging het C-team begeleiden via de col de Madeleine naar Bédoin om daar dan genadeloos uit te pakken op een terras (ook gelukt).

Vanaf Chalet Reynard was het “ten zeerste afgeraden” om naar boven te fietsen, dus hebben ze dit ook maar niet gedaan. Ook zij daalden af naar hetzelfde terras.

Vicske, Mystery Guest en mezelf gingen Stekke oppikken in Sault, waar we hadden afgesproken in hetzelfde etablissement waar ze verleden jaar ook al hadden kennisgemaakt met een deel van de Chamois de Louvain.

’s Avonds zijn we dan nog op restaurant geweest en in één of ander café beland, waar we tegen de locals nog een partijtje pool zwaar verloren hebben.

Dag 6 : Maandag
=============
Rond vijf uur zijn Kurre en Coppi terug huiswaarts vertrokken. Dessel, Joeri, Stijn en ik zijn rond halfnegen vertrokken.

In de namiddag zijn we dan nog met Stekke, Butcher en Vicske gaan eten in Arlon (Hier begon het fenomeen last te krijgen van “floamen”).

Stijn en ikzelf zijn dan nog bij Mues en Kurre beland, nadien nog in ’t Groenveld en uiteindelijk in Cafe Tabor, alwaar ik de zwaarste kater van m’n leven heb voorbereid.

Tot zover het verslag.

Conclusie
========
– Het C-team is zonder problemen bovengeraakt => volgend jaar tot op de top
– Mystery Guest heeft nog een steengoede conditie maar is altijd zeer vroeg moe => volgend jaar twee keer naar boven lopen
– Het B-team had supergoede benen => volgend jaar zijn ook zij Cinglé de Ventoux => 3 keer tot boven
– Kurre en Coppi zijn beregoede renners en kunnen misschien getransfereerd worden naar het A+ team => Volgend jaar op 6u30 ???
– Butcher kan naar een Profploeg gaan => Quick Step zou geïnteresseerd zijn
– Le Président had een offday, maar zal eens zo hard uitpakken in de Luc Alphand cyclo => moyenne van 35 km/u op 180 km ???
– Vicske is echt een Fenomeen => Volgend jaar moet hij terug mee